...
نمی دونم از کی و از کجا شروع شد ؟! پروروندن رویای مهاجرت در دل همیشه وطن پرست من !
شاید از کودکی یا از نوجوانی ...
روز به روز که بزرگتر می شدم ، رفتار ها و سبک زندگی مردمم عذابم می داد . من ، غرب زده
نیستم و عاشق وطنم هستم ، اما از بچگی خیلی چیزها را نمی تونستم تحمل کنم و حالا که
به سن ۳۵ رسیدم ، تحملم به حداقل رسیده ..
هنوز نمی تونم هضم کنم چرا آقای شیک پوشی که پشت رل یه ماشین مدل بالا نشسته و
کلی هم دک و پز میاد ، قوطی آب میوه اشو از پنجره ی ماشینش پرت می کنه بیرون !!!
هنوز نمی فهمم چرا خیلی از هم وطنانم مثل وحشی ها رانندگی می کنن و یا با اینکه در قرن
بیست و یکم به سر می بریم ، با دیدن راننده ی زن ، مردم آزاریشون گل می کنه !!
هنوزم نمی تونم بفهمم چرا تنبیه بدنی تو مدارس منسوخ نشده و چرا باید بچه ام با لباس
سیاه و گشاد بره مدرسه ؟!
هنوزم نمی تونم بفهمم چرا قوانین مدنی همش طرف زوج رو می گیره و زوجه از حداقل مزایای
قوانین مدنی برخورداره ...
نمی تونم درک کنم چرا مرد تو این دوره زمونه می تونه ۴ تا همسر اختیار کنه و چند تا هم صیغه
داشته باشه ولی زن یه کم بلند بخنده ، می گن ...!!!
نمی تونم درک کنم چرا نمی تونم به به مواد غذایی اعتماد کنم ؟!! مرغها هورمونی ان یا نه ؟
برنجامون سرطان زا هستن یا گوشتامون آلوده ان ؟
حتی هوایی که استشمام می کنم پر از امواج و اشعه است یا نه ؟!
از این نمی تونم بفهمم ها زیاده ...
من آدم سیاسی نیستم و از سیاست هم اصلا خوشم نمی یاد. اینا رو گفتم که بدونین علت تصمیم به
مهاجرت به خاطر جو سیاسی حاکم نیست بلکه به خاطر این نمی تونم بفهمم هاست ...
آه که چقدر طولانیه این پروسه ی مهاجرت !!!